Site icon İnsanlopedi

Peyami Safa’nın 1931 yılında yayımlanan romanı ” Fatih Harbiye ”

Fatih Harbiye

Fatih Harbiye

Peyami Safa’nın 1931 yılında yayımlanan romanı Fatih Harbiye, İstanbul’un Fatih ve Harbiye semtleri arasında geçen bir aşk hikâyesi üzerinden, Türkiye’nin modernleşme sürecindeki Doğu-Batı çatışmasını anlatır.

Romanın başkişisi Neriman, Fatih semtinde yaşayan, Darülelhan’da ud eğitimi alan genç bir kızdır. Neriman, babası Faiz Bey’in etkisiyle Doğu kültürüne bağlı bir yaşam sürdürmektedir. Ancak Neriman, Harbiye semtinde tanıştığı Macit’e âşık olur. Macit, modern bir yaşam tarzına sahip, Batılı değerlere hayran bir gençtir.

Neriman, Macit’e âşık olsa da, Doğu-Batı çatışması nedeniyle yaşadığı ikilemler onu zorlar. Neriman, Macit’le birlikte olmak için Doğu kültürünü terk etmek zorunda kalır. Ancak Neriman, Batı kültürünü de tam olarak benimseyemez. Bu durum, Neriman’ın mutsuz olmasına neden olur.

Roman, Neriman’ın hikâyesi üzerinden, Türkiye’nin modernleşme sürecindeki Doğu-Batı çatışmasının bireysel ve toplumsal etkilerini anlatır. Peyami Safa, romanda, Türk insanının Batı’ya olan hayranlığını, onlara benzeme arzusunu ve bu arzunun yarattığı yanlış batılılaşmayı eleştirir.

Romanın Ana Temaları

Fatih Harbiye Roman Karakterleri

Neriman, Macit’ten ayrılarak İstanbul’a döner. Çünkü Doğu ve Batı kültürleri arasında bir denge kurmayı başaramamıştır. Neriman, romanın sonunda, kendi öz benliğini bulmaya çalışmaktadır.

Fatih Harbiye’nin Önemi

Fatih Harbiye, Türk edebiyatının en önemli romanlarından biridir. Roman, Türkiye’nin modernleşme sürecindeki Doğu-Batı çatışmasını gerçekçi bir şekilde yansıtır. Peyami Safa, romanda, Türk insanının Batı’ya olan hayranlığını ve bu hayranlığın yarattığı yanlış batılılaşmayı eleştirmiştir.

Fatih Harbiye, aynı zamanda, Türk toplumunun aile ve toplum baskısı gibi sorunlarını da ele alır. Roman, bireyin kendi öz benliğini bulmaya çalışırken karşılaştığı zorlukların da bir hikâyesidir.

Exit mobile version