Manzaralar sanatçılar için mükemmel bir konudur. Doğanın canlı renkleri ve dokuları, manzara ressamlarına oynayabilecekleri sonsuz bir fikir yelpazesi sunar. Sanat, izleyiciyi yalnızca ünlü manzara ressamlarının gördüğü manzaraları görmek için değil, aynı zamanda dünyayı onların gözlerinden ve doğaya dair üslupsal yorumlarıyla görmek için başka bir zamana ve yere taşıma yeteneğine sahiptir.
Sanatçılar neden manzara çizdi?
Birçok ünlü manzara ressamı münzeviydi ve kırsal bölgelerde yaşarken, diğerleri şehirlerde çalışıyor ve yazlarını göl evlerinde ve tatil evlerinde geçiriyordu. Bu güzel doğal manzaralarla çevrili birçok sanatçı, bugün sevdiğimiz ünlü manzaralardan bazılarını yaratmak için ilham aldı. Diğer sanatçılar şehirlerin ve kasabaların ünlü manzaralarını resmetmek için görevlendirildi.
En ünlü 15 manzara resmimiz
Bugün ünlü manzara resimlerinin on beş örneğine ve onları yaratan manzara ressamlarına bakıyoruz. Her sanatçı, kendi kişisel sanat yorumuyla manzaralar çizdi; bu, onların tarzı ve dünyaya bakış açısı hakkında pek çok şeyi ortaya koyuyor.
Kardaki Avcılar (1565), Yaşlı Pieter Bruegel
Kardaki Avcılar (1565), Yaşlı Pieter Bruegel
| Sanatçı | Yaşlı Pieter Bruegel (yaklaşık 1525-1569) |
| Tarih | 1565 |
| orta | Gemideki yağ |
| Boyutlar | 117cm x 162cm |
| Konum | Sanat Tarihi Müzesi, Viyana |
Yaşlı Pieter Bruegel, 1525 civarında Breugel’de doğan Flaman bir manzara ressamıydı. Resimleri ve baskı resim sanatıyla tanınan Bruegel, akademisyenler tarafından Flaman ve Hollanda Rönesansının en önemli figürü olarak kabul ediliyor . Bruegel, kendilerini yalnızca dini konuları resmetmekle sınırlamayan ilk nesil sanatçılar arasında yer alıyordu ve seçtiği konular yenilikçi olarak tanımlanıyordu.
Hollanda resminin Altın Çağını başlatan kişi Yaşlı Pieter Bruegel’di.
Yaşlı Pieter Bruegel’in Karda Avcılar (Kış) (1565) adlı eseri ; Yaşlı Pieter Brueghel , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Kardaki Avcılar ahşap bir panel üzerine yağlı boyayla boyandı ve 1565 yılında tamamlandı. Tablonun sahnesi kışın ortasında geçiyor ve farklı mevsimleri tasvir eden, beşi hala ayakta olan bir dizi eserden biri. Bruegel’in zamanında her mevsim, insanların o dönemde yaptığı çalışmalarla temsil ediliyordu; bu, “ayların işi” olarak bilinen bir erken Rönesans geleneğiydi.
Bu tabloda mevsimin kış olduğunu ve üç avcının köpekleriyle birlikte avdan döndüğünü görüyoruz. Köpeğin ve avcının yıpranmış görünümü ve tilkinin tek tek vücudu, avın özellikle başarılı olmadığını gösteriyor ve sezonun sancılarını simgeliyor.
El Greco’dan Toledo’nun görünümü (1600 civarı)
| Sanatçı | El Greko (1541-1614) |
| Tarih | C. 1600 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 48cm x 43cm |
| Konum | Metropolitan Sanat Müzesi |
El Greco, 1541’de Girit’te doğdu ve öncelikle İspanya’da sanatçı olarak faaliyet gösterdi. Akademisyenler tarafından sıklıkla 15. ve 16. yüzyıllardaki İspanyol Rönesansının önde gelen ve en önemli temsilcilerinden biri olarak anılır. Eserlerinin getirdiği konu değişikliğinden önce manzara resmi dünyanın batı kesimindeki sanatçılar arasında yaygın değildi. Manzaralar, flora ve fauna çoğunlukla yalnızca insan etkinliklerinin arka planı olarak kullanıldı.
El Greco’nun Toledo Görünümü (c. 1600); El Greco , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Bazıları, El Greco’dan önce manzara resminin nadir olması nedeniyle bu çalışmanın aslında daha büyük bir tablonun parçası olabileceğini öne sürdü , ancak bugüne kadar bu teoriyi destekleyecek sağlam bir kanıt yok. Diğerleri ise Toledo Manzarası’nı, zamanının İspanya’dan gelen ilk manzara resmi olarak adlandırdı.
Bu dönemden önce manzara ressamlarının olmaması saçma görünse de, Trent Konseyi’nin manzara resmine yasak getirmesi, El Greco’nun bunu yapan ilk İspanyol sanatçı olmasının en muhtemel nedenidir.
Bahar (Dünyevi Cennet) (1660-1664), Nicolas Poussin
| Sanatçı | Nicolas Poussin’in (1594-1665) |
| Tarih | 1660 – 1664 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 117cm x 160cm |
| Konum | Louvre müzesi |
1594 yılında Normandiya’daki Les Andelys yakınlarında doğan Nicolas Poussin, öncelikle İtalya’daki Roma’dan çalışmış, Barok tarzı klasik bir Fransız ressamdı. Bir süre Paris’te çalıştı ve Kardinal Richelieu ve Kral Louis XIII için resim yaptı. Roma’ya dönmeden önce. Poussin’in çalışmaları düzen, mantık ve netlik ile karakterize edilir ve manzara resimlerinde renk yerine çizgiyi tercih eder. Poussin, insanın çevresindeki doğal dünyayla yakından bağlantılı olduğu ideal ve mükemmel manzara kavramının yaratıcısı olarak kabul edilir.
İnsanı yüce ve ihtişamlı bir şekilde tasvir etmiş, izleyiciyi Adem ve Havva çocuklarının evrenin ilahi yönü ile olan ilişkisi hakkında düşündürmeyi arzulayan bir etki yaratmıştır.
İlkbahar (c. 1660-1664), Nicolas Poussin; Nicolas Poussin , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Poussin, 1660 ile 1664 yılları arasında Dört Mevsim Döngüsü adı verilen bir dizi ünlü manzara resmi yarattı . Bunlardan biri Bahar adlı tablodur ve daha sonraki yıllarda manzara ressamı tarafından Richelieu Dükü için yapılmıştır. Her sahne, manzara ve mevsime vurgu yaparak Eski Ahit’ten bir hikayeyi tasvir ediyor. Adem ve Havva çıplak olarak tasvir ediliyor ve insanları cezbeden meşhur elma ağacı da dahil olmak üzere Cennet’in muhteşem doğasıyla çevrelenmiş durumda. Resmin sağ üst köşesinde, Tanrı’nın günahlarına ceza vermek için cennete koştuğu görülüyor.
Giovanni Antonio Kanalı tarafından La Salute kilisesindeki Büyük Kanal (1730 civarında)
| Sanatçı | Giovanni Antonio Kanalı (1697-1768) |
| Tarih | C. 1730 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 151cm x 121cm |
| Konum | Louvre müzesi |
Giovanni Antonio Canal, Venedikli bir İtalyan manzara ressamıydı. Yaygın olarak Canaletto olarak bilinen o, 18. yüzyılda Venedik okulunun son derece saygın bir temsilcisiydi. Londra, Roma ve Venedik gibi şehir manzaralarını içeren manzaralar çizdi. Gerçekçi manzaraların yanı sıra, hayal gücünden manzaralar da çizdi; bazı çalışmaları her ikisinin de incelikli bir karışımıydı. Canalettos La Salute kilisesindeki Büyük Kanal, gerçekçi manzara görüntülerini tasvir eden bir stil olan vedute’nin en önemli örneğidir.
Bunu başarmak için sanatçılar, görüntünün açılarını ve oranlarını doğru bir şekilde belirlemek için sıklıkla birden fazla görsel ölçüm aracı ve enstrümanı kullandılar.
Giovanni Antonio Kanalı (Canaletto) tarafından Büyük Kanal’a ve La Salute kilisesine giriş (yaklaşık 1730); Bernardo Bellotto Okulu , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Topografik unsurların doğru bir şekilde tasvir edilmesine rağmen, resim hala bir ihtişam ve şiirsel güzellik duygusu aktarmayı başarıyor. Parlayan ışık, sahneye sıcak bir ışıltı yayıyor ve öğleden sonra geç saatlerde çalışan bir şehir izlenimi veriyor. Venedikliler günlük görevlerini yerine getirir, tüccarlar Doğu’dan gelen gezginlere karışır ve güneş uzakta pembeye dönerken gondolcular limanı terk edip şehrin diğer bölgelerine doğru yola çıkar.
Deniz Kenarındaki Keşiş (1808-1810), Caspar David Friedrich
| Sanatçı | Caspar David Friedrich (1774-1840) |
| Tarih | 1808 – 1810 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 1,1 m x 1,72 m |
| Konum | Eski Ulusal Galeri |
Caspar David Friedrich, 1774’te Greifswald’da doğan Alman Romantik manzara ressamıydı. Pek çok bilim insanı tarafından kendi kuşağının en önemli Alman ressamı olarak kabul edilir. Ünlü manzaraları anlam açısından büyük ölçüde felsefi ve alegorikti; boyalı manzaralarının çoğu, dramatik doğal sahnelerin önünde siluet halinde insan figürlerini tasvir ediyordu.
Friedrich gibi manzara ressamları, izleyicide derin bir tepki uyandırmak için bir sahnenin metafizik ve duygusal yönlerini tasvir etmeye çalışan Romantik hareketin bir parçasıydı.
Caspar David Friedrich’in Deniz Kenarındaki Keşiş (1808-1810); Caspar David Friedrich , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Bu tablodaki keşiş, soğuk ve sisli bir sabah denizin kenarında durup geniş ve uğursuz bir manzaraya bakıyor. Keşiş, deniz gibi engin ve güçlü bir kuvvetle karşılaştırıldığında kendisinin küçük olduğunun bilincinde olarak geniş manzaraya düşünceli bir şekilde bakıyor. Seyrek detaylarıyla izleyici, tablonun temel karmaşasının ve ölçeğinin içine çekiliyor ve sonsuz evrendeki kendi rolünü düşünmesi isteniyor. Öngörülemeyen ve bilinmeyeni nasıl algıladığımızı sorgulamamızı ister.
Saman Wain (1821), John Constable
| Sanatçı | John Constable (1776-1837) |
| Tarih | 1821 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 1,3 m x 1,85 m |
| Konum | Ulusal Galeri |
John Constable, 1776’da İngiltere’nin Suffolk şehrinde doğdu. Romantizm olarak bilinen tarzda resim yapan bir İngiliz manzara ressamıydı. Memleketinin çevresindeki doğal manzaraları resmederek ünlendi. Sanat tarihçileri onu bir tür olarak manzara resminin öncüsü olarak görüyor.
Çalışmaları Dedham Vale olarak bilinen bölgeyle o kadar eşanlamlı hale geldi ki, oraya yeni Polis Memuru Ülke unvanı verildi. Bununla birlikte, Constable, ölümünden sonra kamuoyunda büyük beğeni ve eleştiriler almasına rağmen, yaşamı boyunca sanatıyla hiçbir zaman mali başarı elde edemedi.
John Constable’ın Hay Wain’i (1800); ERNST LUDWIG KIRCHNER , CC0, Wikimedia Commons aracılığıyla
Romantik döneme ait diğer İngiliz sanatçılar gibi o da manzara türünü tercih etti ve The Hay Wain, onun manzara resimleri arasında en bilinenlerinden biridir. İngiltere’nin Essex ve Suffolk kasabaları arasında uzanan Stour Nehri üzerindeki bir çiftliği tasvir ediyor. Resmin ortasında üç atın nehrin karşısına çektiği büyük bir tahta araba var. Manzara, Constable’ın babasına ait olan Flatford Mill adlı değirmenin yakınındaki alanı gösteriyor.
Tablo, tarihteki en büyük romantik manzara resimlerinden biri olarak kabul ediliyor.
Öküz Yayı (1836), Thomas Cole
| Sanatçı | Thomas Cole’un (1801-1848) |
| Tarih | 1836 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 130cm x 193cm |
| Konum | Metropolitan Sanat Müzesi |
Thomas Cole, 1801’de İngiltere’nin Lancashire kentinde doğan ünlü bir manzara ressamıydı. Cole, Romantik sanatçıların çalışmalarından büyük ölçüde ilham alan bir Amerikan hareketi olan Hudson Nehri Hareketi’nin kurucu üyelerinden biriydi ve 19. yüzyılın en büyük sanatçılarından biri olarak kabul ediliyor.
Cole’un eserleri Amerika’daki vahşi doğayı tasvirleriyle tanınır.
1833 ile 1836 yılları arasında Cole, Luman Reed için The Course of Empire adlı bir dizi komisyon üzerinde çalıştı . Serinin, her biri farklı bir tarihsel kompozisyonu tasvir eden beş tablodan oluşması amaçlanmıştı. İlk başta Cole bu olasılıktan heyecan duyuyordu, ancak uzun ve yavaş sürecin sonuna doğru görevden dolayı giderek depresyona girdi. Bu yüzden Reed, diziye ara vermesini ve Ulusal Tasarım Akademisi’nin yaklaşan yıllık sergisi için yaptığı pastoral manzara resimleri gibi daha çok keyif aldığı bir şey yaratmasını önerdi.
Bir fırtınanın ardından Holyoke Dağı, Northampton, Massachusetts’ten görünüm – Thomas Cole’un yazdığı The Oxbow (1836); Thomas Cole , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Cole, serideki son tabloyu bitirip sergileyeceğini söyledi ancak Reed, tüm resimler aynı anda sergilenene kadar beklemeyi tercih etti ve Cole’u bunun yerine The Oxbow’u boyamaya çağırdı. Bu resim Northampton, Massachusetts yakınlarındaki Connecticut Nehri kıyısındaki bir akmaz gölünü tasvir ediyor. Sahne, bir fırtınanın ardından Holyoke Dağı’ndan bir görüntü olarak resmedilmiştir.
JMW Turner’ın Savaşan Temeraire’i (1839)
| Sanatçı | JMW Turner (1775-1851) |
| Tarih | 1839 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 91cm x 122cm |
| Konum | Ulusal Galeri |
JMW Turner, 1775’te Londra’nın Covent Garden şehrinde doğan İngiliz bir sanatçıydı. Romantik hareketin ressamı ve matbaacısıydı ve en çok gemi ve deniz canlılarının yaratıcı ve bazen şiddet içeren tasvirleriyle tanınıyordu.
Manzara resmi The Fighting Temeraire, Büyük Britanya’nın deniz kuvvetleri ile Fransa ve İspanya’nın deniz kuvvetleri arasındaki kahramanca savaşla ünlenen gerçek bir savaş gemisine dayanıyor.
Fighting Temeraire, 1838’de (1839) JMW Turner tarafından parçalanmak üzere son yatağına çekildi ; JMW Turner , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
HMS Temeraire İngiliz Kraliyet Donanması’na aitti ve 98 topa sahip ikinci sınıf bir savaş gemisiydi. Resimlerde gemi, görkemli geçmişine rağmen römorkörle çekilerek hurdaya çıkarılmak üzere tasvir ediliyor. Bu manzara resmi, yerini yeni ve geliştirilmiş buhar gücüyle çalışan modellere bırakan, geçmişin muhteşem yelkenli gemilerinin son günlerine saygı duruşu niteliğindedir. Gemi yolculuğunun sonu batan güneşe yansıyor, hem günün sonunu hem de geminin uzun ve renkli yolculuğunun sonunu işaret ediyor.
Nivernais’de Çiftçilik (1849), Rosa Bonheur
| Sanatçı | Rosa Bonheur (1822-1899) |
| Tarih | 1849 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 180cm x 260cm |
| Konum | Musee d’Orsay, Paris |
Rosa Bonheur, cinsiyet ve sınıf farklılıklarının ortadan kaldırılması gerektiğine inanan sosyalist düşünceye sahip bir ailede doğdu. Bu tutumu sayesinde Bonheur, kadınların ev işleriyle ilgilenmesinin beklendiği ve sanat enstitülerinde okumalarına bile izin verilmeyen bir dönemde hayata karşı meydan okuyan ve liberal bir bakış açısıyla büyüdü.
Ancak büyük ölçüde babasının cesaretlendirmesi ve desteği sayesinde, ergenlik çağında çok sayıda eser çizdi ve sanat kariyerinin henüz yarısındayken, daha önce yalnızca erkeklere verilen birçok ödülü aldı.
Rosa Bonheur’un Nivernais’de Çiftçilik (1849); Rosa Bonheur , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Nivernais’te çiftçilik yapmak, Bonheur’un çığır açan ilk sanat eseriydi ve 1849’da Fransız hükümeti tarafından görevlendirildi. Manzara resimlerinin çoğunda çiftlik ve iş hayvanlarını resmetmiştir.Bu büyük yağlıboya tablosunda, arazi on iki öküz tarafından sürülmektedir.
Manzaraları, gerçekçiliği ihmal etmeden çiftçilerin asırlık geleneklerini yansıtarak kırsal yaşamın mütevazı ve zamansız yönlerini yakalıyor .
İzleyiciyi sürülmüş tarlaya çekmek için bir dizi çapraz çizgi kullanan Bonheur, ustaca perspektif kullanımıyla büyük Romantik sanatçıların eserlerini anımsatan epik bir ölçek duygusu yaratıyor. İnce ve zarif renk paletleriyle Hollandalı sanatçıların etkisini de görebilirsiniz.
Eugène Boudin’in Trouville Plajı (1865)
| Sanatçı | Eugène Boudin (1824-1898) |
| Tarih | 1865 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 38cm x 62cm |
| Konum | Ulusal Sanat Galerisi, Washington |
Eugène Boudin, Fransa’nın Honfleur kentinde doğdu ve en plein air yani açık havada resim yapan ilk Fransız ressamlardan biriydi . Okyanusların ve deniz kıyılarının manzaralarını çizdi ve Normandiya’da güzel gökyüzü ve deniz yansımalarıyla dolu ustaca boyanmış manzaralar yarattı. Doğa ve deniz tutkunu Boudin, akademik sanatın boğucu ortamından rahatsız oldu ve dışarıda resim yapmayı tercih etti.
Eserleri, kronolojik olarak hareketten önce gelmesine rağmen Empresyonistlerinkilerle pek çok benzer üslup unsurunu paylaşıyor. Çalışmaları, bir sahnenin aynı geçici özünü ve onun üzerindeki ışığın geçiciliğini yakalıyor.
Eugène Boudin’in Trouville Plajı (1865); Eugène Louis Boudin , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
The Beach at Trouville’de Normandiya üzerindeki gökyüzünün devasa boyutunun hissini yakalamayı başardı. Değişen atmosferik koşulları sabırla gözlemledi ve doğal unsurların verdiği hissi etkileyici fırça darbeleriyle resmetti. Onun çağrıştırıcı fırça darbeleri, tanımlayıcı ayrıntılar eklemeye gerek kalmadan kompozisyonlarının hareketi ve dokusu hakkında bir fikir veriyor. The Beach at Trouville’deki sahne, sahildeki burjuvaziyi güzel takım elbiseleri ve elbiseleriyle gösteriyor. Sıcak giyiniyorlar ve kıyafetlerinin hareketlerinde sert bir esintiyi görebiliyoruz.
Güneş Işığı ve Gölge: Newbury Bataklıkları (c. 1875), Martin Johnson Heade
| Sanatçı | Martin Johnson Heade (1819-1904) |
| Tarih | C. 1875 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 30cm x 67cm |
| Konum | Ulusal Sanat Galerisi |
Martin Johnson Heade, 1819’da Lumberville, Pensilvanya’da doğan Amerikalı bir manzara ressamıydı. Oldukça saygın eserlerinin konuları arasında deniz manzaraları, manzaralar, nilüferler, tropik kuşlar ve natürmortlar vardı . İlk resimlerini 20’li yaşlarının başında çoğunlukla portreler olarak yarattı, ancak Hudson Nehri Okulu sanatçılarından bazılarıyla arkadaş olduktan sonra manzara resmine daha fazla ilgi duymaya başladı.
Heade, Newbury Bataklıkları ile ilk kez 1859 civarında karşılaştı ve sanatsal kariyerinin sonunda bataklıkları temel alan 100’den fazla resim yarattı.
Güneş Işığı ve Gölge: Newbury Bataklıkları (c. 1875), Martin Johnson Heade; Martin Johnson Heade , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Bu bataklık resimleri onun tüm sanatsal üretiminin yaklaşık beşte birini oluşturuyor. Bu 100 resimde farklı mevsim ve iklimlerdeki bataklığı, bu unsurların zamanla bataklığı nasıl besleyip şekillendirdiğini, bataklığın hem hayvanlar hem de insanlar tarafından nasıl balıkçılık ve avlanma amacıyla kullanıldığını tasvir etti. Kendini bataklığa adayan ve bataklığa dair detaylı değerlendirmeler ve görsel temsiller bırakan tek kişinin kendisi olduğu söyleniyor.
ıldızlı Gece (1889), Vincent van Gogh
| Sanatçı | Vincent van Gogh’un (1853-1890) |
| Tarih | 1889 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 74cm x 92cm |
| Konum | Modern Sanat Müzesi |
Vincent van Gogh Hollanda’nın Zundert şehrinde doğdu ve Hollandalı Post-Empresyonist ressamdı. Hayatı boyunca pek çok portre, natürmort ve manzara çizdi, ancak 1890’daki intiharından sonra şöhrete kavuştu ve eleştirel tanınırlığa ulaştı. Van Gogh, çoğu hayatının son on yılında olmak üzere 2.100’den fazla sanat eseri yarattı. Onun tarzı, modern sanatın temelini attı ve dramatik boya uygulaması ve etkileyici, spontane fırça darbeleriyle anında tanınıyor.
Bugün dünya çapında tanınmasına ve kutlanmasına rağmen, hayatını yoksulluk içinde geçirdi ve ağır sanrılar ve psikozlardan muzdaripti. Hatta sanatçı arkadaşı Paul Gauguin ile yaşadığı bir tartışma sırasında kulağını kesti ve 1889’da kendini bir akıl hastanesine adadı.
Vincent van Gogh’un Yıldızlı Gece (1889) adlı eseri; Vincent van Gogh , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Yıldızlı Gece, 1889 yılında van Gogh’un Güney Fransa’da, Provence yakınlarındaki Saint-Rémy yakınlarındaki Saint-Paul akıl hastanesinde kaldığı sırada resmedildi. Güneş doğmadan hemen önce görülebilen odasının penceresinden görülen manzarayı temsil etmesi amaçlanıyor.
Bu manzara, akan takımyıldızların ve mavi dalgaların parlak bir şekilde aydınlatılmış bir sahnesini tasvir etse de, tuhaf pürüzlü özellikler ve yanlış yerleştirilmiş spiraller, manzara ressamının o sırada deneyimlediği cehennemi kargaşayı akla getiriyor. Kompozisyon, akıl hastanesinin dışında var olmayan hayali bir köyü içeriyor ancak yıldızların, görülebilecek gerçek takımyıldızları temsil etmesi amaçlanıyor.
Paul Cézanne tarafından Bibémus ocağından görülen Sainte-Victoire dağı (1897)
| Sanatçı | Paul Cezanne (1839-1906) |
| Tarih | 1897 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 65cm x 81cm |
| Konum | Baltimore Sanat Müzesi |
1839 doğumlu Paul Cézanne, post-empresyonist tablolarıyla tanınan Fransız bir sanatçıydı. 19. yüzyıldaki çalışmalarıyla 20. yüzyıldaki modern sanat akımlarının, özellikle de Kübizm’in temellerini attı .
Ünlü Fransız manzara ressamı, Provence-Alpes-Côte d’Azur bölgesinde bulunduğu dönemde emekli olmak istiyordu. Sanatçı, dağlar, ağaçlar ve güneş ışığıyla çevrili bu güzel ortamda ünlü manzaraları için büyük ilham kaynağı buldu. Sainte-Victoire dağları yaklaşık 80 manzara resminde görülebilir.
Empresyonist tarzda resim yapan diğer ünlü manzara ressamlarından farklı olarak kompozisyonlarında nesneler arasındaki çizgileri bulanıklaştırmamış, onları siyah ana hatlarla net bir şekilde tasvir etmiştir.
Paul Cézanne tarafından Bibémus ocağından görülen Sainte-Victoire dağı (1897); Paul Cézanne , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Gerçekçi manzaralar çizmedi, Kübizm’e çok benzeyen, geometrik şekillerden oluşan düzensiz nesnelerin benzersiz tasviriyle bunları stilistik bir şekilde tasvir etmeyi tercih etti. Boyanın yüzeylerini vurgulamak için kalın katmanlar halinde fırça darbelerini impasto olarak bilinen bir teknikle uyguladı. Dağların heybeti ve büyüklüğünden dolayı çok etkilendiği söylenir. Pek çok kişi onu Cézanne’a sürekli olarak yaratıcılık ve ilham veren ilham perisi olarak görüyor.
L’Estaque (1906), André Derain
| Sanatçı | André Derain (1880-1954) |
| Tarih | 1906 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 35cm x 45cm |
| Konum | Beck Koleksiyonu, Houston Güzel Sanatlar Müzesi’nde |
André Derain, 1880 doğumlu Fransız manzara ressamıydı ve Henri Matisse ile birlikte Fovizm’in kurucularındandı. Fauvist manzara ressamları, gerçekçi manzara resimlerinden çok rengin duygusal kullanımına odaklanan renkli sahneler yarattılar. Geleneksel sanatın sınırlamalarını bir kenara bırakıp, bunun yerine sanatçının o çevreye verdiği duygusal tepkiyi temsil eden manzaralar çizdiler.
Bu manzara resmi, canlı yeşillerle eşleştirilmiş zengin kırmızılar ve parlak turuncularla eşleştirilmiş derin maviler gibi kontrast renkleri kompozisyonda bir araya getirerek yaratıcı bir şekilde kullanır .
L’Estaque köyünün, tıpkı Sainte-Victoire dağlarının Paul Cézanne için olduğu gibi, pek çok ziyaretçi sanatçı için iyi bilinen bir yaratıcı ilham kaynağı olduğu söyleniyor. Bölgenin güzel canlı renklerinin Derain, Raoul Duffy, Henri Matisse ve Georges Braque gibi seçkin sanatçılar için yaratıcı bir sığınak olduğu söyleniyor. Diğer Fauvist manzara ressamları gibi Derain de doğanın yumuşak tonlarına tercih ettiği son derece soğuk ve sıcak renkleri kullanmış ve rengi kompozisyonun merkezine yerleştirme fikrine güçlü bir şekilde inanmıştır.
Rüya (1910), Henri Rousseau
| Sanatçı | Henri Rousseau (1844-1910) |
| Tarih | 1910 |
| orta | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 2m x 2,3m |
| Konum | Modern Sanat Müzesi |
Henri Rousseau, 1844’te Fransa’da doğan post-empresyonist bir ressamdı. Primitivizm hareketine ve Yerli Stile benzer bir tarzda resim yapan, kendi kendini yetiştirmiş bir sanatçıydı. Mesleği vergi tahsildarıydı ve ciddi olarak resim yapmaya ancak kırklı yaşlarının başında başladı. 49 yaşında nihayet emekli oldu ve tamamen resim yapmaya yoğunlaştı.
Her ne kadar çalışmaları yaşamı boyunca eleştirmenler tarafından olumlu karşılanmasa da, sonunda, yüksek kaliteli eserleri avangard hareketin sonraki nesil sanatçılarının çoğu için ilham kaynağı haline gelen, kendi kendini yetiştirmiş bir usta olarak kabul edildi.
Henri Rousseau’nun La Rêve (Rüya) (1910); Henri Rousseau , Kamu malı, Wikimedia Commons aracılığıyla
Rousseau’nun eserleri Primitivizm’in birçok sanatsal konseptini bünyesinde barındırıyordu ve sanatçı, 1885 ile 1930 yılları arasında popüler olan Yerli hareketinin önde gelen bir üyesi olarak kabul ediliyordu. Bir çocuğun veya ilkel bir insanın gözünden görülüyormuş gibi görünen rengarenk bir dünya yarattı. Stil, gerçek dünyanın boyutlarının ve perspektiflerinin kasıtlı olarak reddedilmesiyle karakterize edilir.
Rousseau’nun Rüya’sında bir kadın yemyeşil bir ormanda çıplak yatıyor ve flüt çalan bir oyuncuyu dinliyor. Bitki örtüsünde filler, kuşlar ve aslanlar gibi çeşitli hayvanlar görülebilir. Kadının pozu esrarengiz bir şekilde erotik bir şekilde resmedilmiş, çevresinde pek çok renkten nilüferler çiçek açmış.
Bugün sanat tarihinin en ünlü manzara ressamlarından bazılarını öğrendik. Hemen hemen her akımdan sanatçılar, bugün bizi etkilemeye ve ilham vermeye devam eden anıtsal sanat eserleri yaratmışlardır. Bu manzara sanatçıları, becerileri ve teknikleri sayesinde, çevrelerindeki dünyayı en duygulu ve en güzel şekilde – sanat aracılığıyla – nasıl gördüklerine dair bir fikir verdiler.
Sıkça Sorulan Sorular
Ünlü manzara sanatçılarının çizdiği manzaralar gerçek mi yoksa kurgu mu?
Bazı ünlü manzara ressamları en sevdikleri mekanları olduğu gibi yakalamaya çalışırken, bazıları da bir mekanın kendilerinde bıraktığı izlenimden yola çıkarak o mekanın duygusunu ya da özünü yakalamaya çalışmışlardır. Bazıları hayal güçlerinden manzaralar yaratmayı tercih ederken, bazıları hem gerçek hem de hayali olan büyüleyici hibrit görüntüler bile yaratıyor. Orijinal ilham veya kaynak malzeme ne olursa olsun, sanat eserleri aracılığıyla bu mekanları, onları yaratan peyzaj sanatçılarının yaşadığı gibi algılayabiliriz – gerçek olsun ya da olmasın.
Avrupa ve Amerika dışında manzara ressamları var mı?
Evet dünyanın pek çok köşesinden ünlü manzara resimleri var. Özellikle Asya’da, daha spesifik olarak Japonya ve Çin’de uzun ve renkli bir manzara resmi geleneği vardır. İlginç bir şekilde, Çin ve Japonya’da manzara için geleneksel bir kelime yoktu; ona sadece “dağ ve su” diyorlardı. Geleneksel Asya manzara resminin iki türü vardır: Çin’in Song Hanedanlığı’na ait budanmış ağaçların ve dönen sisin monokrom tasvirleri ve daha renkli ve modern versiyonu. İkincisi, geleneksel versiyondan daha az topografikti ve daha dekoratifti; boyalı manzaraların süslü tasarımları için genellikle altın varak kullanılıyordu.
Bütün manzara ressamları sadece manzara mı çiziyordu?
Manzara resmiyle uğraşan sanatçılar olsa da birçoğu manzara dışında portrelerden natürmortlara kadar her şeyi resim yapabiliyordu. Bazıları müşterileri için dini veya sivil temalar çizmek zorundaydı ve manzara resmi onlar için rahatlamanın ve kendilerini ifade etmenin kişisel bir yoluydu.
